Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie może być wyższa niż kwota wynosząca 100% przeciętnego wynagrodzenia. Kwotę tę ustala się miesięcznie, poczynając od 3. miesiąca kwartału kalendarzowego, na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego do celów emerytalnych.
Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Wyjątkiem od tej zasady jest przyznanie zasiłku po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego vide: art. 7 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Kiedy przysługuje prawo do zasiłku po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego?
Prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia przysługuje, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała nie później niż w ciągu:
● 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego albo
● 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby.
Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 7 kwietnia 2009 r. (I UK 337/08), ograniczenie wysokości podstawy obliczania zasiłku chorobowego, o którym mowa w art. 46 ustawy zasiłkowej, ma zastosowanie wówczas, gdy okres zasiłkowy rozpoczął się w czasie trwania zatrudnienia. Wykładnia językowo-logiczna przytoczonego przepisu nie pozwala bowiem na postawienie tezy, że ograniczenie wysokości podstawy wymiaru zasiłku chorobowego ma miejsce tylko wówczas, gdy prawo do zasiłku powstało po ustaniu tytułu ubezpieczenia, a nie ma zastosowania w sytuacji, gdy prawo to powstało w czasie trwania tytułu ubezpieczenia i obejmuje również okres po jego ustaniu.
Za okres po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego zasiłek chorobowy nie przysługuje osobie, która m.in.:
● ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy,
● ma prawo do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego lub nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego,
● nie nabyła prawa do zasiłku chorobowego w czasie trwania ubezpieczenia z powodu nieprzepracowania wymaganego okresu (30 dni w przypadku pracowników).
Prawo do zasiłku chorobowego nie przysługuje za okres niezdolności do pracy przypadającej po ustaniu stosunku pracy, gdy jest kontynuowana lub została podjęta działalność zarobkowa stanowiąca tytuł do objęcia tej osoby ubezpieczeniem chorobowym. W sytuacji gdy ubezpieczony otworzy działalność gospodarczą po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego i z tytułu działalności nie przystąpi do tego ubezpieczenia, nie ma prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu ubezpieczenia.
Serwis ZUSiK.pl
