Przy ustalaniu okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych ZUS nie uwzględnia okresów niewykonywania pracy, za które po 14/11/1991 r. otrzymano wynagrodzenia lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Aktualnie obowiązujące orzecznictwo Sądu Najwyższego jak też Sądów Apelacyjnych jest w tej kwestii jednoznaczne i wyrażają one stanowisko, że zastosowanie art. 32 ust. 1a pkt 1 ustawy emerytalnej, wprowadzonej ustawą o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz niektórych innych ustaw, jest uzasadnione jedynie wobec tych osób, które przed dniem jej wejścia w życie, tj. przed 1 lipca 2004 r., nie spełniły wszystkich warunków nabycia prawa do wcześniejszej emerytury wynikających z art. 184 ust. 1 ustawy emerytalnej.
Ustawodawca utrwalił sytuację osób, które w dniu wejścia w życie ustawy tzn. w dniu 01 stycznia 1999 roku spełniły warunki stażu szczególnego oraz ogólnego, niezależnie od tego, kiedy osiągną wymagany wiek i zadeklarował ich przyszłe prawo do emerytury. Przez wydanie tego przepisu nastąpił stan związania, tj. zobowiązania się przez Państwo do powstrzymania się od jakiejkolwiek ingerencji w istniejące prawo tymczasowe. Gwarancji przyszłego prawa do emerytury złożonej wobec osób, o których mowa w art. 184 ustawy emerytalnej, ustawodawca nie mógł już naruszyć przez ustalenie innego sposobu wyliczenia ich stażu ubezpieczenia.
Dlatego też, jak podkreślił SN, wykazanie w dniu 1 stycznia 1999 r. określonego w art. 184 ustawy emerytalnej okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach wyłącza ponowne ustalenie tego okresu po osiągnięciu wieku emerytalnego, według zasad wynikających z art. 32 ust. 1a pkt 1 wskazanej ustawy, obowiązujących po dniu 1 lipca 2004 r.
W kwestii zastosowania art. 32 ust. 1a pkt. 1 ustawy emerytalnej do osób spełniających na dzień 01/01/1999 wszystkie warunki do uzyskania emerytury z wyjątkiem posiadania stosownego i wymaganego wieku emerytalnego wypowiadał się również Sąd Najwyższy w Postanowieniu z dnia 09 marca 2012 Sygn. akt I UK 367/11 jak też w Wyroku z dnia 13 lipca 2011 Sygn. akt I UK 12/11.
Ponadto w kwestii art. 32 ust 1a pkt 1 wyraził swoje stanowisko również Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 10 lipca 2008 r. (K. 33/06, OTK-A 2008 nr 6, poz. 106), uznawszy za właściwą dla oceny konstytucyjności omawianego przepisu chwilę powstania prawa podmiotowego, w tym wypadku prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach, oddalił zarzut, że zmiana warunków emerytalnych prowadzi do naruszenia praw nabytych. Stwierdził, że oceniana zmiana może mieć zastosowanie wyłącznie na przyszłość.
Jak zostało już napisane powyżej stanowisko Sądu Najwyższego w tej materii jest jednoznaczne, a co za tym idzie wszystkie decyzje wydawane przez ZUS dot. pomniejszania okresu pracy w warunkach szczególnych o okres niezdolności do pracy w stosunku do osób spełniających na dzień 01/01/1999 wszystkie warunki do uzyskania prawa do emerytury, zostały wydane z naruszeniem obowiązujących przepisów prawnych.
Orzeczenia sądów okręgowych jak też apelacyjnych są w tym przypadku korzystne dla ubezpieczonych.
Serwis ZUSiK.pl
